تأثیر عفو گذشت در کاهش مشکلات بالینی از قبیل افسردگی، غم و اضطراب است. در عفو و گذشت فرد رنجیده به درک بهتری از روابط می رسد و به مرحله جدیدی از رشد قضاوت اخلاقی نایل می شود. این شناخت جدید نه فقط در ارتباط با شخص رنجاننده تغییراتی ایجاد می کند بلکه می تواند      قضاوت های فرد را در مورد سایر روابط تحت تأثیر قرار دهد و افکار و هیجانات    منفی اش نیز کاهش یابد.

عفو و گذشت در سلامت جسمی فرد هم موثر است. فکر های منفی ناشی از رنجش و احساس خشم و عصبانیت در مورد آنها، باعث فشار روانی می‌شود. فشار روانی هزینه ها و مشکلات مختلف روانی و جسمی را بر فرد تحمیل می کند از جمله آنها می توان به سرگیجه، خستگی، مشکلات خواب، شکایت از ناتوانی در تمرکز، تحریک پذیری و بیماری‌های قلبی و گوارشی اشاره کرد.گام های پیشنهادی ورتینگتون برای عفو و گذشت عبارتند از: یادآوری، در گام اول رویداد رنجش را به روشن ترین و عینی ترین شکلی که  می توانید به یاد آورید. طرف مقابل را یک آدم بدذات نبینید. غرق در ترحم به خود نشوید. درحالی که رویداد رنجش را تجسم می کنید، نفس های عمیق، آرام بخش بکشید. گام دوم همدلی با فرد رنجاننده است. سعی کنید خود را جای فرد رنجاننده بگذارید و دیدگاه او رادرک کنیدکه چرا این شخص شما را رنجانده و به شما آسیب زده است. همدلی کار آسانی نیست. توضیح دهید که عمل مضر، از دیدگاه فرد رنجاننده چگونه است. چرا او این کار را انجام داده است؟ بهتراست برای توضیح رویداد نقش وکیل مدافع فرد رنجاننده را به خود بگیرید. با این تمرین تخیلی شما به روایت قابل قبولی می رسید که رنجاننده در صورت اجبار برای  علت کارش بیان خواهد کرد. توضیحی که به شما اجازه رفتن و طی مسیر عفو وگذشت را می دهد. شما ممکن است به خودتان بگویید: “افرادی که دیگران را می رنجانند، خود را معمولاً در حالت ترس، خشم یا صدمه دیدن می بینند” ، «افراد در زمان صدمه زدن متوجه عمق کارشان نیستند » ویا « افراد در زمان صدمه زدن به دیگران معقولانه فکر نمی کنند، آنها فقط حمله ور می شوند».گام دشوار بعدی دادن هدیه نوع دوستانه بخشش است.

به یاد بیاورید که به کسی صدمه زده بودید و احساس گناه می کردید. چگونه آن شخص شما را بخشید  برای این که بخشاینده به ما هدیه ای می دهد هدیه ای که به آن نیاز داریم او متوجه نیاز ما می شود. دادن هدیه باعث می شود شخص بخشاینده  نیز احساس بهتری کند احساسی از شادی، صلح و همنوایی با هستی. همانطور که یک ضرب المثل می گوید”اگر شما می خواهید برای یک عمر خوشحال شوید، به کسی کمک کنید.”
گام چهارم متعهد کردن خود به ابراز آشکار عفو و بخشش است. به طور آشکار عفو و گذشت رنجاننده را اعلام کنید و آن را در دفتر خاطرات خود بنویسید. گواهی عفو و بخشش بنویسید و تاریخ گواهی را قید کنید. گواهی نامه را باصدای بلند برای یک آشنای مورد اعتماد بخوانید. گام پنجم  راسخ ماندن در عفو و گذشت است . حتی بعد از عفو، خاطراتی از رنجش وجود دارد. رنجش و عفو شما جزئی از گذشته  شماست و آن ها محو شدنی نیست، خاطرات خواهد بود،نگران بازگشت خاطرات نباشید ولی در آنها غوطه ور نشوید. به خود بگوئید که شما عفو کردید. نوشته های خود را در مورد عفو و گذشت مرور کنید. در طی مسیر عفو، در خود احساس های مثبت نسبت فرد بخشیده شده را پرورش دهید. عفو و گذشت یک انتخاب است شما از روی آگاهی و اختیار آن را انتخاب کردید می توانید آشتی کنید. اگر پولی یا امانتی به فرد رنجاننده دادید بخواهید. مهم این است که احساس های کینه و انتقام فرو کش کند. شما به خود اجازه تمرین عفو و گذشت می دهید و می خواهید در این مسیر ماهرتر شوید و قدرت عفو را با همه وجودتان  لمس کنید.